วันเสาร์ที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2556

พุทธศาสนสุภาษิต : คน (มนุษย์)

นานาทิฏฺฐิเก   นานยิสฺสสิ   เต
มนุษย์ทั้งหลายต่างความคิดต่างความเห็นกัน   
ท่านจะกำหนดให้คิดเห็นเหมือนกันหมด   เป็นไปไม่ได้


ยถา    น   สกฺกา    ปฐวี    สมายํ
กาตํุ    มนุสฺเสน    ตถา    มนุสฺสา
แผ่นดินนี้   ไม่อาจทำให้เรียบเสมอกันทั้งหมดได้   ฉันใด
มนุษย์ทั้งหลายจะทำให้เหมือนกันหมดทุกคนก็ไม่ได้ฉันนั้น



เยเนว   เอโก   ลภเต   ปสํสํ
เตเนว   อญฺโญ   ลภเต   นินฺทิตารํ
เหตุอย่างหนึ่ง   ทำให้คนหนึ่งได้รับการสรรเสริญ
เหตุอย่างเดียวกันนั้น   ทำให้คนอีกคนได้รับการนินทา


  


อลโส  คิหี  กามโภคี  น  สาธุ
คฤหัสถ์ชาวบ้าน  เกียจคร้าน  ไม่ดี

อสญฺญโต  ปพฺพชิโต  น  สาธุ
บรรพชิตไม่สำรวม  ไม่ดี

ราชา  น  สาธุ  อนิสมฺมการี
ผู้ครองแผ่นดินไม่ใคร่ครวญก่อนทำ  ไม่ดี


โย  ปญฺฑิโต  โกธโน  ตํ  น  สาธุ
บัณฑิตมักโกรธ  ไม่ดี



น  มชฺเชถ  ยสํ  ปตฺโต
ข้อหนึ่ง  ได้ยศแล้วพึงไม่เมา


น พฺยาเธ ปตฺตสํสยํ
ข้อสอง  ถึงมีเหตุอาจถึงแก่ชีวิต  ไม่พึงใจเสีย


วายเมเถว  กิจฺเจสุ
ข้อสาม  พึงพยายามทำกิจทั้งหลายเรื่อยไป


สํวเร  วิวรานิ  จ
ข้อสี่ พึงระวังตนมิให้มีช่องเสีย


ทุลฺลโภ  องฺคสมฺปนฺโน
คนที่มีคุณสมบัติพร้อมทุกอย่าง  หาได้ยาก


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น